پاییز هنوزم پاییزه
يكشنبه, ۲۹ شهریور ۱۳۹۴، ۰۹:۳۰ ب.ظ
بایگانی
- آبان ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳)
- اسفند ۱۳۹۵ (۵)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۶)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۵ (۵)
- شهریور ۱۳۹۵ (۲)
- مرداد ۱۳۹۵ (۵)
- تیر ۱۳۹۵ (۷)
- خرداد ۱۳۹۵ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۷)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۰)
- اسفند ۱۳۹۴ (۸)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱۴)
- دی ۱۳۹۴ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۸)
- مهر ۱۳۹۴ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۰)
آخرین مطالب
-
۰۲/۰۸/۱۶من کور بودم
-
۰۲/۰۸/۱۶روزای تلخ که گذروندم
-
۹۶/۰۳/۱۸درک نمیکنم
-
۹۶/۰۳/۱۱دلم. گرفته ازش
-
۹۶/۰۲/۱۱من اومدم. دوباره
-
۹۶/۰۱/۲۱خدای من
-
۹۶/۰۱/۱۷درد. و دل
-
۹۶/۰۱/۰۹اولین. پست ۹۶
-
۹۵/۱۲/۲۳اخرین. نگاه. ۹۵
-
۹۵/۱۲/۱۹حس میکنم. تورو. هرجا پا. بذارم
پیوندهای روزانه
خستم از اتفاقای خوبی که آخر همش غمه دستامو محکم تر بگیر بگو نترس من هستم
شنبه, ۱۴ شهریور ۱۳۹۴، ۱۰:۵۵ ب.ظ
نقش پنهان
سه شنبه, ۱۰ شهریور ۱۳۹۴، ۰۹:۲۸ ب.ظ
آه، ای مردی که لب های مرا
از شرار بوسه ها سوزانده ئی
هیچ در عمق دو چشم خامشم
راز این دیوانگی را خوانده ئی
هیچ می دانی که من در قلب خویش
نقشی از عشق تو پنهان داشتم
هیچ می دانی کز این عشق نهان
آتشی سوزنده بر جان داشتم
گفته اند آن زن زنی دیوانه است
کز لبانش بوسه آسان می دهد
آری، اما بوسه از لب های تو
بر لبان مرده ام جان می دهد
هرگزم در سر نباشد فکر نام
این منم کاینسان ترا جویم بکام
خلوتی می خواهم و آغوش تو
خلوتی می خواهم و لب های جام
فرصتی تا بر تو دور از چشم غیر
ساغری از باده هستی دهم
بستری می خواهم از گل های سرخ
تا در آن یکشب ترا مستی دهم
آه، ای مردی که لب های مرا
از شرار بوسه ها سوزانده ئی
این کتابی بی سرانجامست و تو
صفحه کوتاهی از آن خوانده ئی!
